ELKARRIZKETA: LUHARTZ – RAFA IRIONDO

“Iurretak plaza moduan funtzionatu

egiten du; zer berezi hori du”

San Migel bezperan, irailaren 28an, Luhartz taldeak erromeria eskainiko du plazan. Taldea momentu gozoa bizitzen ari dela dio.

Belanauldi aldaketak gorakada bat ekarri omen du: “15 eta 16 urteko gazteak etortzen dira gure erromerietara”

 Etxean jotzeak oraindik zirrara

berezia eragiten dizu?

Guretzako berezia da arrazoi birengatik.

Batetik, Iurretak plaza

moduan funtzionatu egiten du.

Badu zer berezi hori. Edozein talderi

galdetuta berdina erantzungo

luke. Bestetik, gu talde txikitxoa

ginenean Iurretan sasoiko

talderik entzutetsuenak ikusten

genituen, Egan eta abar. Eta, ondoren,

gu bertan jotzen hasi ginenean,

plazako giroak zer ondo

erantzuten zuen ikustea oso pozgarria

izan zen. Gainera, orain

jende gaztea hasi da erromerietara

joaten eta…

 Erromeriek gorakada bat izan

dute azken urteetan?

Bai, azken urteetan gorakada

handia izan du. Sasoi bateko

egoerari erreparatuta, nik geure

buruari, edo hor genbiltzanoi

egozten diet errua. Egon zen sasoi

bat erromeria munduak gainerako

musika proposamenek

baino kontsiderazio baxuagoa

zuena, diru-iturri soil bat edo

gainerako musika estiloen gehigarri

bat balitz moduan ikusten

zen. Geugandik hasita. Eta norberarengandik

sentzazio hori irteten

bada, gaitza da plazan beste

sentsazio mota batzuk transmititzea.

Orain, azken lau-bost urteetan

topera gabiltza, baina geuk

ere egoera horri buelta eman guran

lan bat egin dugulako.

Zer nahi du jendeak? Galdetu egin

diegu, eta ondoren kontzertuetan

probak egin ditugu. Eta gero

proba horiek baloratu egin ditugu.

Esaterako, gure erromerietako

zati bat dantzak erakusten

egiten dugu. Probatu eta funtzionatu

egin zuen.

 Zuena den dantza propio bat

ere baduzue. Zelan sortu zenuten?

Dantza horren atzean istorio kurioso

bat dago: abestia Mikel Garikoitzena

da. Estatu Batuetan

erromeria bat eskaintzen genbiltzala

sortu zen. Durangoko Kriskitin

eta Galdakaoko Andra Mari

taldeko kideak ere hantxe zeuden,

eta eurak hasi ziren hemen

zabaltzen. Apurka jendearen artean

dantza hori ikasteko gogoa

zabaldu, eta hortik hasi ginen.

Esaterako, gure webgunean badago

aurtengo dantzari eguneko

bideo bat 2.000 bat lagun dantza

hori egiten agertzen direna. Hori

kristoren poztasuna da.

 Zuen erromerietan nahitaezko

osagai bihurtu da.

Bai. Erromerietan, alde batetik,

gure gustuko kantak jotzen ditugu,

ZZ Top, Lynyrd Skynyrd…

Baina, bestetik, argi duguna da

plazan jendeari gustatzen zaiona

eskaini behar dugula. Guk hori

nahi dugu; jendeak dantza egin

eta gozatu dezala. “Zein onak gara

eta zer ondo jotzen dugu!” bezalakoak

esateko badaude beste

musika estilo batzuk.

Astegunetan lana eta asteburuetan

ere bai. Gustuko tokian

aldaparik ez?

Hori da, gustuko dugu eta ni asebete

egiten nau. Gaur hemen eta

bihar han ibiltzen gara, eta egunero-

egunero eutsi behar diogu

ilusio horri. Gaitza da, baina badiotsut,

urtea joan eta urtea etorri,

poztasun handiak hartzen

dira.

 Non dago Luhartz orain eta

zein norabidetan doa?

Alde askotatik begiratuta,

Luhartz momentu gozoan dago

gaur egun. Euskal rock and rolla

modan zegoen sasoian zer eta

soinua jotzen hasi nintzen, 13 bat

urte nituela. Urte askoan entzun

dugu halako mespretxu tonuarekin,

“zer zabiltzate, erromerietan?”.

Niri komentario horiek ez

didate askorik eragin, egin dudanagaz

harro sentitu naizelako

beti. Behin lagun batek esan

zidan: “Nork esango zizun zuri

soinuak egon zinen tokitik, gaur

zauden tokira eramango zintuela?”.

Hemen musika estiloen gainean

beti konplexu asko egon da.

Orain, bakoitza bere tokia hartzen

dabil. Alde horretatik, beste

mentalitate eta zabaltasun bat

nabaritzen dut gaur egun.

 Mende laurdenetik gora joan

da Luhartz sortu zenetik. Belaunaldi

aldaketak zelan eragin

dizue?

Belaunaldi aldaketa egon den

momentuan, gu oso toki onean

geratu garela uste dut. Gu hasi

ginenean, tokian tokiko jai batzordeetako

ordezkariek gure

adina zuten. Gaur egun, jende

horrek 50 urte edo gehiago ditu.

Orain hamar urtetik hona,

belaunaldi berria sartzen joan

den heinean, ez genekien etorkizunak

guretzako zer zeukan

gordeta. Eta gure sorpresarako

belaunaldi aldaketa horrek,

beherakada beharrean gorakada

ekarri digu. 15 eta 16 urteko

jendea etortzen zaigu plazara.

Oso momentu gozoan gaude.

Norantz goazen? Ilusiorik ez

dugunez galdu, jendeak nahi

duen tokiraino joango gara.Gure

aldaketak, garenetik abiatuta

aurrera begirako pausuak izan

daitezen saiatzen gara.

Escrito por Rafa